O książce: rok / Mój świat płonie, a ja mam obsesję na punkcie dziewczyny, która zapaliła zapałkę. Zakrwawione knykcie i martwe ciało u moich stóp to potwierdzają: Penny jest moją zgubą. Moja fasada dżentelmena to nic innego jak wspomnienie. Moje grzechy przenikają przez moją koszulę jak atrament. Próbowałem się od niej uwolnić, ale nie udało mi się. Próbowałem też odebrać jej życie, ale nie mogłem. Więc będziemy powoli tańczyć w płomieniach, aż nie zostanie ze mnie nic poza popiołami i węglami. Powstanę jak feniks dopiero wtedy, gdy jej już nie będzie. Problem w tym, że nigdy nie pozwoliłbym jej odejść. Nie, musiałaby uciekać bardzo, bardzo daleko, żeby mi uciec. I może tak się stanie, jeśli powiem jej prawdę: jestem właścicielką infolinii Anonimowych Grzeszników. I słuchałem jej każdego wezwania.